ستایشگری به مثابه ضریح | مهدی امین فروغی

نوع مقاله : یادداشت علمی

چکیده

موسـیقی به دو نوع آوازی و سـازی تقسـیم میشـود. نوحه، مرثیهای با سـاختار موسـیقایی آوازی  اسـت کـه در گذشـته بـرای عرضـه در جامعـه میبایسـت بـا سـنجه هایی متناسـب میشـد. از جملـه ایـن سـنجه ها اصـول مسـتوری و توقـف بـود کـه تقـدس نوحـه را ثمـر مـیداد. در روزاگر کنونـی اقتضـای اقلـب رسـانه اجازه مسـتوری و توقـف نمیدهد. در کنار آن ورود موسـیقی سـازی بـه مداحـی پدیـده نوینـی اسـت کـه میبایسـت با اصالـت احیـای امر اهل بیـت (ع) کنترل شـود.