در جریان هبوط انسان مجاز دنیا را حقیقت دانست و شروع به زندگی در وهمیات دنیوی کرد. انسان نیازمند آن است تا با «توجه» در وادی معرفت انفسی از همه چیز منصرف شد و با خداوند خلوت کند تا از وضعیت هبوطی خارج شود. هیئت بستری است برای چنین خلوتی؛ اما فضای مجازی با تأثیراتی همچون کاهش قدرت تمرکز و توجه مانع خلوت و توجه است. در نتیجه نمیتوان هیئت مجازی را جایگزین کاملی برای هیئت فیزیکی دانست.